| به گزارش جهان به نقل از کیهان، پس از صحبت‌های قزوه، این شاعر متعهد انقلاب درباره نقش سیاسی هیئت مدیره خانه شاعران، این هیئت نشستی خبری برگزار کردند و به قزوه پاسخ دادند. اما نشست خبری سهیل محمودی، ساعد باقری و فاطمه راکعی بدون استقبال رسانه‌ها برگزار شد و طبق عکسی که توسط خبرگزاری خبرآنلاین از این نشست منتشر شده است، تنها چهار خبرنگار، صحبت‌های هیئت مدیره خانه شاعران را شنیدند! هیئت مدیره خانه شاعران همه صحبت‌های علیرضا قزوه علیه خود نظیر گرفتن بودجه ۱۰۰ میلیونی و فتنه‌آفرینی و ... را تکذیب کرده و گفتند که قصد شکایت از آن شاعر را دارند. صحبت‌هایی که واکنش قزوه را در پی داشت. قزوه در یادداشتی در وبلاگ خود خطاب به اعضای هیئت مدیره خانه شاعران نوشت: نمی‌دانم یادتان هست یا نه که اساسنامه خانه شاعران را من و یک نفر دیگر نوشتیم در خانه مشفق کاشانی در حدود شاید پانزده، بیست سال قبل. نیت‌مان نیت خیری بود که کاری کنیم برای شاعران انقلاب به‌خصوص آنان که مشکلات مالی دارند و نمی‌توانند کتابشان را حتی چاپ کنند. بسیاری‌شان سرپناهی ندارند و شغل و بیمه‌ای نیز هم. آن وعده‌ها تا هنوز جامه عمل نپوشیده و خانه شاعران ایران همان طور که خودتان و دیگران هم می‌دانید در اصل تعلق خاطری به مشکلات شاعران ندارد و در راستای برطرف کردن مشکلات صنفی شاعران گام برنمی‌دارد.در جریان انتخابات سال ۸۸ هم عملا این خانه مشارکتی جدی در جریانات سیاسی روز داشت و عملا به دفاع و شعرگفتن برای جریان راه سبز تبدیل شد، در صورتی که این خانه آمده بود تا مشکلات معیشتی شاعران را حل کند... با رفتن قیصر هیچ اتفاق تازه‌ای در انجمن نیفتاد. حتی جناب محمدرضا عبدالملکیان هم به دلیل بسته بودن دایره فعالیت‌تان و عدم انتخابات آزاد خود را ماه‌هاست که از شما کنار کشیده و دیگر به خانه شاعران نمی‌آید. افرادی را هم که شما مدنظر دارید به حلقه کوچک مدیریتی خود اضافه کنید اکثرشان افرادی پیر و بی‌تحرک و به دور از ماجرای مشکلات شاعران هستند و برخی‌شان کسانی هستند که بیش از دو دهه است که اصلا شعری نگفته‌اند و کتابی منتشر نکرده‌اند. به عنوان یک شاعری که در متن جامعه زندگی می‌کنم و با شاعران بسیاری ارتباط دارم هر روز بسیاری از شاعران جوان جویای کار و دارای مشکلات بسیار به سراغم می‌آیند و حواله کردن آنان به خانه شاعران و انجمن شاعران ایران هم صدالبته کار بیهوده‌ای است زیرا که بارها آنها را به شمایان حواله داده‌ام و هرگز پاسخی و حتی همدلی نیز دریافت نکرده‌اند. کاش یک بار در همه این سال‌ها تلفنی هم به من می‌زدید و دعوتی می‌کردید و می‌گفتید بیاییم ساعتی کنار هم بنشینیم و برای مشکلات بی‌اندازه این همه شاعر جوان و پیر و تهرانی و شهرستانی کاری کنیم. سراغ چاره‌ای باشیم. به تنهایی این همه سال بسیاری از مشکلات شاعران را با نامه نوشتن به این و آن و عجز و التماس از این مقام و آن مقام حل کردم در حالی که شما مشغول انتخابات جناح سیاسی این و آن بودید.قزوه در بخش دیگری از این یادداشت آورده است: در جریان فتنه سال ۸۸ به تنهایی بیش از پنج هزار فحش و ناسزا از این و آن خوردم که هنوز همه آن یادداشت‌های پر از لطف و مهر را دارم و خوشوقتم که در میان آنها فرزندان برخی از شما نیز مرا با الفاظ رکیک نواختند. (اگر خواستید بفرمایید اصل فحش‌ها را خصوصی برایتان بفرستم). به هر حال در هفته‌های اخیر هم نوازش‌های چندی از سوی برخی از شما بزرگواران چه در اخبار خبرگزاری‌ها و چه در نشریه مهرنامه به بنده و حوزه هنری که من مسئول ادبی آن هستم نثار شد و من هم درست در روزی که سالگرد شاعری آزاده و معلمی دردکشیده از نسل بچه‌های مستضعف انقلاب بود بغضم ترکید و اشاره‌ای به کسانی کردم که در کمال آزادگی و سادگی اتهام شاعر دولتی بودن را نثارشان می‌کنند.وی در پایان یادداشتش به هیئت مدیره خانه شاعران تأکید کرد: می‌ماند ماجرای اساسنامه خانه شاعران و مشکلات صنفی شعرا که من از این یکی کوتاه نمی‌آیم. اگر من و شما دغدغه بزرگی نداریم و این همه مشکلات را نمی‌بینیم بیایید محترمانه این خانه چندین و چند میلیاردی را با تمام بودجه‌هایش به کسانی که دغدغه‌های بزرگتری از من و شما دارند بسپاریم. به این می‌گویند عمل خداپسندانه. می‌دانم که پشت گوش نمی‌اندازید. |
↧
نشست خبری برای صندلی‌های خالی!
↧