| جهان نیوز ـ مهدی مهدیان: بدون شک یکی از دغدغه های انقلاب اسلامی ایران از بدو انقلاب تاکنون مقوله فرهنگ است. موضوعی که همواره درکنار مسائل مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... حضور داشته و بعضا در صدر دغدغه و وعده های مسئولین مربوطه و البته مردم بوده است. از این رو همواره مسئولین حداقل در سخن از ساری و جاری کردن فرهنگ ناب در جامعه از هم سبقت گرفته و می گیرند اما فرمایشات اخیر رهبری در جمع اعضاء شورای عالی انقلاب فرهنگی، نشان می دهد که فرهنگ همچنان تنها در سخن مسئولین باقی مانده و آن طور که شایسته ملت و انقلاب باشد در جامعه به کار گرفته نشده است. دولت های مختلف و روئسای آن هم بیشتر در ایام انتخابات به این موضوع پرداختند و بعد از انتخابات مشغول سیاست و اموراتی شدند که فرهنگ در آن جایگاه مطلوبی نداشت. این ادعا با نگاهی گذرا به عملکرد دولت های گذشته قابل اثبات است البته اگر از انصاف عبور نکنیم مشاهده می کنیم که تلاش هایی هم برای افزایش کیفیت فرهنگ در جامعه صورت گرفته است.مطمئنا مسئولیت ارتقا سطح فرهنگ در جامعه تنها به دولت و اعضاء شورای عالی انقلاب فرهنگی که بسیاری از آنها در دولت حضور دارند محدود نمی شود و این جریان به نوعی همه آحاد جامعه را در بر می گیرد اما می توان از دولت به عنوان یکی از مسئولین اصلی نام برد.فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در جمع اعضاء شورای عالی انقلاب فرهنگی و تأکید ایشان مبنی برضروری بودن برنامه ریزی برای فرهنگ، و همچنین ورود ایشان از این نکته به موضوع لزوم نظارت و هدایت دولت درخصوص مسائل فرهنگی و مسئول بودن دستگاههای مختلف در قبال جریان فرهنگ عمومی کشور، نشان دهنده لزوم اهمیت توجه به فرهنگ توسط مسئولین دولتی و البته همه مسئولان است.البته تأکید ایشان مبنی بر اینکه سپردن مسائل فرهنگی به مردم نافی وظیفه نظارتی و هدایتی دولت نیست و حضور حکومت و دولت در عرصه فرهنگ نیز به معنای سلب حضور مردم نمی باشد، را می توان یکی از تذکرات ایشان به مسئولین و دست اندرکاران دولت برای ورود آنها به منظور بهبود اوضاع فرهنگی درمیان مردم تلقی کرد.اکنون بیش از صد روز از آغاز به کار دولت یازدهم می گذرد و گزارش های مختلفی از این صد روز توسط رئیس جمهور و وزرا و دست اندرکاران دولت یازدهم و یا همان دولت تدبیر و امید به مردم ارائه شده است، که با نگاهی گذرا به این عملکرد می توان به این نتیجه رسید که دولت زمان زیادی حتی برای رسیدن به خواسته های اقتصادی خود که در زمان انتخابات مطرح می کرد، صرف نکرده است و بیشتر به دنبال بحث سیاست خارجی بوده است که در نهایت به قول رئیس جمهور دولت در روز نود و نهم توانست به توافق ۶ ماهه با گروه ۱+۵ برسد که این نتیجه نشان دهنده این است که عملا فرصتی برای بهبود اوضاع فرهنگی کشور در اختیار دولت تدبیر و امید قرار نگرفته است، اگر چه ۱۰۰ روز برای تزریق خون تازه به فرهنگ عظیم ملت ایران زمان کمی است اما زمان بدی هم نیست و اینطور نیست که نتوان از آن بهره ای برد و عملا کاری نکرد.در راستای امیدهای مختلفی که بسیاری از مردم به دولت بسته اند، باید خاطر نشان کرد که امید است نگاه دولت به مقوله فرهنگ کاملا فرهنگی باشد چرا که عملکرد دولت از زمانی که روی کار آمده است در عرصه های مختلف فرهنگی، خیلی فرهنگی نبوده و اگرهم صحبتی از فرهنگ بوده، از فرهنگ اصیل اسلامی ایرانی به دور بوده است.اظهار نظرهای ضد و نقیض برخی از مسئولین دولت درباره فعالیت های فرهنگی در عرصه های مختلف از جمله در وزارت ارشاد که باید نماد فرهنگ یک جامعه باشد کمی اذهان دلسوز و فرهنگ دوست کشور را نسبت به ادامه امورات فرهنگی در کشور توسط بزرگ ترین متولی فرهنگ یعنی دولت نگران می کند اما مطمئنا این نگرانی نباید باعث شود که بوی نا امیدی در عرصه فرهنگ در فضای جامعه استشمام شود.در پایان قابل ذکر است که باید از چند صد روز دیگر عبور کنیم تا مشاهده کنیم فرهنگ و تلاش برای ارتقاء آن در دولت یازدهم چه جایگاهی در عمل دارد. آیا به همان اندازه که در سخنان رئیس دولت در ایام تبلیغات مطرح می شد جایگاهی دارد؟ |
↧
جایگاه فرهنگ در دولت یازدهم
↧