| به گزارش جهان نیوز، نان تازه پخت و ترد، تنها از دو طریق به رزمندگام مستقر در جبهه های نبرد می رسید؛ نانوایی های مستقر در ایستگاه های صلواتی، یا نانوایی های قرارگاه های یگان های رزم که بسیار هم در آن حال و هوای جنگی، دلچسب و لذیذ بود. گاههی هم شیرمردانی مانند حاج بخشی، با چالاکی تمام، خودروی خود را در نانوایی یگان، پر از نان تازه می کردند و در عرض چند دقیقه، به اولین خطوط درگیری می رساندند و بچه هایی که هنوز صدای گلوله در گوششان زنگ می زد، زیر باران آتش، لذت خوردن نانِ داغ را تجربه می کردند. هرچه که بود، آن نان ها را امروز، اگرنه در هیچ سفره ای، در کمتر سفره ای نی توان یافت. قرص نان هایی که از آرد آن ها را شرف ملتی از جان گذشته فراهم می کرد و در تنورِ غیرت رزمندگانی تکبیرگوی و خط شکن، طبخ می شد و تناول آن ها، ممکن بود، توفیق شهادت را روزی رزمندگان کند. به نظر شما امروز چنین نان هایی پیدا می شود؟عکسی که می بینید، گروهی از رزمندگان مهیا برای اعزام به خطوط مقدم نبرد را نشان می دهد که در حال خوردن همان نان های بهشتی هستند. گوارای وجود حیدری شان. |
↧
نانی که امروز پیدا نمی شود
↧