| با اشاره به خاطره‌ای از ایام تبلیغ در ماه رمضان عنوان کرد: در ایالت اوت‌راپاردی هندوستان، وهابیون علیه شیعیان به واسطه آیه شریفه «انت مولانا فنصرنا علی القوم الکافرین» شبهه‌ای مطرح کرده بودند. با اینکه وسعت این ایالت حدود هزار کیلومتر مربع است، اما مبلغی از شیعیان در آن منتطقه حضور نداشت که به آنها پاسخ دهد و آنها خطاب کردن علی(ع) با لفظ مولا را مساوی شرک می‌پنداشتند. اما زمانی که در یک سخنرانی نه چندان طولانی با بیان ادله و منطق قرآنی تشیع این شبهه پاسخ داده شد، بسیاری از وهابیون آن را پذیرفتند. مظفر نقیم معروف، از فعالان فرهنگی مسلمان هند و از طلاب باسابقه جامعة المصطفی(ص) العالمیه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به بیان سخنانی درباره وضعیت شیعیان هند، مشکلات تبلیغ و دیدگاه مسلمانان هندوستان درباره انقلاب اسلامی ایران پرداخت.وی اظهار کرد: شیعیان هندوستان مانند همه شیعیان دیگر نقاط عالم با عشق و علاقه و ارادت خاص به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) شناخته می‌شوند. شیعه در طول تاریخ تحت شدیدترین فشارها و هجمه‌ها قرار داشته است. گرچه نظام حاکم هند محدودیتی برای شیعیان ایجاد نکرده، اما این جماعت تحت تأثیر تبلیغات، فضای سنگین و هجمه‌های وهابیون آزادی عمل مطلوبی برای ابراز عقاید خود ندارند. با این حال همیشه اتحاد مسلمین در این برهه حساس تاریخی را مد نظر خود قرار داده و برای جلوگیری از ایجاد تفرقه و اختلاف در صفوف مسلمانان تلاش می‌کنند. طلبه جامعة المصطفی(ص) به پاره‌ای از مشکلات تبلیغی شیعیان در هند اشاره کردو گفت: در منطقه فلائودی هندوستان ۲۵ هزار وهابی و فقط صد شیعه وجود دارد و در فضایی این‌چنینی حقیقتا امکان تبلیغ آزادانه حتی در ماه مبارک رمضان وجود ندارد. هرچند در مجالس ما برادران اهل سنت و حتی وهابیون نیز شرکت می‌کنند و ما می‌کوشیم تا با نگاهی تقریبی بر مشترکات اهل سنت و تشیع تمرکز کنیم؛ هرچند با وجود موانع بسیاری که وجود دارد، بسیار اتفاق افتاده که حضار غیرشیعی دلایل متقن پیروان مکتب اهل بیت(ع) را پذیرفته‌اند.نقیم معروف در بخش دیگری از سخنان خود کمبود مبلغ شیعی را یکی از نقاط ضعف شیعیان هند برشمرد و با اشاره به خاطره‌ای از ایام تبلیغ در ماه رمضان عنوان کرد: از آنجا که شیعیان امام علی(ع) را با نام مولا خطاب می‌کنند، در ایالت اوت‌راپاردی هندوستان، وهابیون علیه شیعیان به واسطه آیه شریفه «انت مولانا فنصرنا علی القوم الکافرین» شبهه‌ای مطرح کرده بودند. با اینکه وسعت این ایالت حدود هزار کیلومتر مربع است، اما مبلغی از شیعیان در آن منتطقه حضور نداشت که به آنها پاسخ دهد و آنها خطاب کردن علی(ع) با لفظ مولا را مساوی شرک می‌پنداشتند. اما زمانی که در یک سخنرانی نه چندان طولانی با بیان ادله و منطق قرآنی تشیع این شبهه پاسخ داده شد، بسیاری از وهابیون آن را پذیرفتند.وی با اشاره به دیدگاه مردم هند و به.یژه مسلمانان آن کشور درباره انقلاب اسلامی ایران گفت : انقلاب اسلامی ایران در قلوب مسلمانان هند ثبت شده، اما انتقال گفتمان این انقلاب نیازمند ابزار مناسب است که در این میان نباید تاثیرگذاری روابط سیاسی را نادیده گرفت. دیپلماسی فعال سیاسی در انتقال گفتمان فرهنگی هر انقلابی نقش فزاینده‌ای را ایفا می‌کند؛ ولذا روابط نزدیک سیاسی بین ایران و هند می‌تواند کمک شایانی به آشنایی مردم با انقلاب ایران و فرهنگ تشیع که جز لاینفک این انقلاب است، بکند. بعلاوه فشارهای موجود علیه ایران باعث شده مردم ایران تحت شرایط بد اقتصادی قرار بگیرند، با این حال اسرائیل و انگلیس با فضاسازی رسانه‌ای، با نفوذی که در جراید هند دارند، افکار مسمومی را به مردم القاء می‌کنند تا ایران را به عنوان کشوری ضعیف به مردم معرفی کنند.این فعال فرهنگی مسلمان هند اضافه کرد: روابط نزدیک دهلی با لندن و تل‌آویو باعث شده تا اگر خبری علیه ایران باشد، سریعا در هند انتشار یابد؛ ولی اگر پیشرفتی در ایران رخ دهد به هیچ عنوان در هندوستان بازتاب داده نمی‌شود. انتشار اکاذیب علیه ایران در رسانه‌های هند بسیار دیده می‌شود. در ماه محرم سال قبل خبری با این مضمون در روزنامه‌های هند انتشار یافت که در ایران به علت کمبود دلار، ارز ایران با کامیون به افغانستان ارسال و در آنجا تبدیل به دلار می‌شود و به ایران بازمی‌گردد. این دست اخبار که در راستای جهت‌دهی افکار عمومی طرح‌ریزی می‌شود در هند بسیار است، اما اگر روابط تهران و دهلی قوی باشد، این اتفاقات کمتر رخ خواهد داد و بازخوردهای مثبتی نیز در رابطه با انتقال گفتمان انقلاب ایران در هند به بار خواهد آورد.وی در رابطه با ایجاد بستر‌های مناسب در کشورهای خارجی برای افرادی که برای فراگیری علوم اهل بیت(ع) به ایران سفر می‌کنند گفت: ما بعد از اتمام دوره‌های تحصیلی خود نباید در ایران بمانیم، چون با سرمایه‌گذاری که توسط ایران برای طلاب خارجی انجام می‌شود باید بهره‌وری کافی در راستای تبلیغ تشیع انجام شود، وگرنه لزومی ندارد ایران برای طلاب خارجی سرمایه‌گذاری کند. ما باید بعد از به پایان رساندن دوره تحصیلات با بازگشت به کشور خود به تبلیغ بپردازیم، اما حتی امکانات اولیه زندگی برای دست یافتن به این هدف در هند برای طلاب وجود ندارد. اگر جمهوری اسلامی ایران بتواند شرایط بهتری را در هند برای مبلغین ایجاد کند و ما بتوانیم در کشور خود مستقر شویم، این امر قطعا منشا برکات بسیاری خواهد شد. واقعا از طلبه‌ای که بیست سال دور از خانه و کشور خود، در ایران مشغول تحصیل بوده نمی‌توان انتظار داشت که خود به تنهایی و بدون حمایت‌های مادی ومعنوی ایران بتواند در کشور خود فعالیت کند. |
↧
خاطرات یک طلبه از تبلیغ در هند
↧