| جهان نیوز ـ گروه فرهنگی: یکی ـ دو روز بیشتر تا پایان ضیافت الهی نمانده است. باید وجود را به دریای فیض الهی افکند. دارند سفره را جمع می کنند. تا فرصت هست باید استفاده کرد. نباشد که کسی هنوز بر سر این سفره لبی از باده محبت خدا تر نکرده باشد. خوشا به حال آنان که هر شب و هر روز متنعمند. بهره مندان، کم بهره ها و محرومین را دعا کنند.این سطور و نقوش و اصوات، تنها بهانه ای است برای اتصال. تقدیم به محضرتان: دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیماللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین. دعای روز بیست و هشتم خدایا زیاد كن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامى دار در آن به حاضر كردن و یا داشتن مسائل و نزدیك گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله‌ها اى آنكه سرگرمش نكند اصرار و سماجت اصراركنندگان نماز شب بیست و نهم ماه مبارک رمضاندو ركعت، در هر ركعت سوره حمد، و بيست مرتبه سوره توحيد را بخواند. ترتیل جزء بیست و هشتم قرآن کریم شامل سوره‌های مجادله، حشر، ممتحنه، صف، منافقون، تغابن، طلاق و تحریم با صدای مشاری العفاسی جزء بیست و هشتم قرآن کریم حدیث/ روزه اینگونه کامل می شودامام صادق (علیه السلام ) می فرمایند:ان من تمام الصوم اعطاءالزکوة (لفطرة ) کما ان الصلاة علی النبی – صلی الله علیه و اله و سلم – من تمام الصلاة همانا پرداخت زکات فطره (در آخر ماه رمضان ) مایه تمامیت روزه می باشد، چنان که صلوات بر محمد (و آل او) باعث تمامیت نماز است. (یعنی نماز با صلوات و روزه با زکات فطره کامل می شود).(وسائل الشیعه ، ج ۶، ص ۲۲۱)پوستر قرآنییُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا گر چه کافران را ناخوش افتد نور خود را کامل خواهد گردانید (سوره صف آیه ۸) حسرت دنیا طلبان و آسایش کفاف طلبان در هنگام مرگ در بیان آیت الله مجتبی تهرانیکسی که در امورِ مادّی توانایی کسب مال بیش از کفاف را داشته باشد و از آن بهره نبرد، از دو حال خارج نیست؛ یا این مال بیش از حد کفاف را میتواند از راه مشروع و معقول به دست بیاورد و یا اینکه میتواند آن را از راه نامشروع و حرام به دست بیاورد. اگر این مال از راه مشروع به دستش رسید و به کفاف در معیشت خود بسنده کرد و راه قناعت را در پیش گرفت، اضافه مال را در راه خدا انفاق کرده است و پاداش اُخروی را در نظر گرفته است.اگر از راه نامشروع میتوانست کسب مال بیش از کفاف کند، ولی به علت حرمت این عمل و جلب رضای الهی به آن نزدیک نشد، به علت ترک معصیت به پاداش اُخروی میرسد. حضرت میفرمایند کسی میتواند راه قناعت را پیش گیرد که امکان بهره بردن از مال بیش از کفاف را چه از راه مشروع و چه نامشروع داشته باشد، ولی در عین حال راه قناعت را پیش گیرد.امام صادق(علیهالسلام) در روایتی علائم مؤمن را اینگونه میشمارند: «الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ».[۳] مومن کسی است که کسبش پاکیزه و خُلقش نیکو و رفتارش صحیح است و اضافه مال خود را انفاق میکند. این بخش مربوط بود به قسمت اوّل کلام امام رضا(علیه السلام) پیرامون متعبدی که در جهت برخورداری از ثواب آخرت قناعت میکند.انسان کریم قناعت پیشه استدر قسمت دوم که امام رضا(علیه السلام) جنبه انسانی مسأله را مطرح کرده و فرمودند: «أَوْ كَرِيمٌ مُتَنَزِّهٌ عَنْ لِئَامِ النَّاسِ»، منظور این است که روح انسانی و کرامت طبع انسان کریم باعث قناعتپیشگی او میشود. جمع کردن مال زحمت بسیاری دارد؛ چرا که فرد باید تملّق دیگران را بگوید و در نزد افراد فرومایه تحقیر شود تا بتواند بیش از کفاف را به دست بیاورد؛ لذا حضرت میفرمایند که کرامت انسانی هم اقتضا میکند که انسان در زندگی خود به حدّ کفاف بسنده کرده و زیادهطلبی نکند. لذا امام هشتم(علیهالسلام) میفرمایند که قناعت ناشی از دو بعد بُعد الهی و انسانی میشود.در حلال دنیا نیز حساب هستیکی از مسلّمات معارف ما این است که انسان در قیامت باید حساب پس دهد؛ روز قیامت، «يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ»[۴] است. علی(علیهالسلام) در آخرین لحظات عمر شریفشان به فرزندشان گفتند هر که در دنیا خوراک و پوشاکش نیکوتر باشد، روز قیامت توقّفش نزد خداوند بیشتر است؛ سپس فرمودند در حلال دنیا حساب است و در حرامش عِقاب. حال اگر انسان مالی را در دنیا به دست بیاورد و بیش از کفاف بود و نتوانست مصرف کند، آیا عاقلانه است که به خاطر آن حساب پس دهد؟! کسی که مالش را در دنیا مصرف نکرده است و لذّتش را نبرده است، باید در قیامت حساب پس بدهد.حساب و کتاب دنیا بر گردن ثروتمنداندر حدیث قدسی آمده است: «يا ابن آدم لو كانت الدنيا كلها لك لم يكن لك منها إلا القوت»؛ ای فرزند آدم! اگر بنا باشد همه دنیا برای تو باشد، باز هم بهره تو از دنیا فقط به همان مقداری است که مصرف میکنی. «فإذا أنا أعطيتك منها القوت و جعلت حسابها على غيرك فأنا إليك محسن».[۵] پس من به همان مقداری که تو مصرف میکنی و مورد احتیاجت هست به تو دادم و حساب این دنیا را به عهده دیگری انداختم؛ پس من به تو نیکی کردم. چون دیگر تو نباید حساب پس بدهی. اینگونه نیست که اگر کسی ثروتمند شد بگوید: خدا خواسته است! آیا خدا برای او خیر خواسته است؟! در روایات ما از احوالات کمرشکن حساب قیامت بسیار گفتهاند. لذا به خدا بگو که من این مال و ثروت را نمیخواهم.حسرت دنیاطلبان در هنگام مرگدر روایات ما، هم حُسن اثر نسبت به قناعت بیان شده است و هم سوء اثر نسبت به زیاده طلبی. در باب کسانی که زیاده طلبی دارند، دو موضوع را مطرح کردیم؛ اوّل آنکه امور دنیایی هدف آنها میشود و برایشان اصالت پیدا میکند و پس از آن به دنیا اُنس پیدا میکنند و دوری از آن برایشان غیر ممکن خواهد شد. علی(علیهالسلام) فرمودند: «مَنْ كَانَتِ الدُّنْيَا هِمَّتَهُ اشْتَدَّتْ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِرَاقِهَا».[۶] کسی که هدفش دنیا شود، حسرتش در هنگام جدایی از آن شدّت پیدا میکند. یعنی هنگامی که میخواهد از نشئه دنیا عبور کند و به نشئه برزخ برود، به او سخت میگذرد؛ چون چشمش به این طرف است.روایتی از امام صادق(علیهالسلام) نقل شده که حضرت فرمودند: «مَنْ كَثُرَ اشْتِبَاكُهُ فِي الدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا».[۷] اشتباک به معنای «در هم پیچیدن» است. کسی که با دنیا آمیخته و اُنس شدید پیدا کرده است، هنگام جدایی از آن بسیار حسرت میخورد. اُنس و تعلّق قلبی از آثار سوئی است که بر کسانی مترتّب میشود که حدّ کفاف را نپذیرند. امّا کسانی که در امور دنیویشان به همان سقفی که در معارف ما آمده بسنده کنند، راحتتر به نشئه آخرت منتقل میشوند.آسایش کفاف طلبان در هنگام مرگ کسی که بتواند خود را از نظر درونی توجیه کند و دلش به کفاف راضی باشد، با آسایش به آخرت منتقل میشود. اگر کسی تنها با زبان خود بگوید «اللّهُمَّ ارزُقنِی کِفَافاً»، به درد نمیخورد؛ باید از عمق جان این دعا را از خدا بخواهد. باید آثار حُسنی که بر کفاف طلبی و آثار سوئی که بر زیاده خواهی مترتّب است را ببیند و پس از آن قلباً کفاف را از خدا بخواهد.در روایات به مسأله رضایت به کفاف اشاره شده است. امام رضا(علیهالسلام) میفرمایند: «مَنْ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِيَ اللَّهُ مِنْهُ بِالْقَلِيلِ مِنَ الْعَمَلِ».[۸] هرکس در امور دنیاییاش به اندازه کفاف از خدا خشنود باشد، خداوند نیز به عمل کم او رضایت میدهد و از او میپذیرد.از علی(علیهالسلام) نقل شده است که فرمودند: «اُنظُر إلَى الدُّنيَا نَظَرَ الزَّاهِدِ المُفَارِقِ وَ لَا تَنظُر إلَيهَا نَظَرَ العَاشِقِ الوَامِق».[۹] بینش و نگرشت به دنیا نباید مانند نگرش یک عاشق به آن باشد. چون آخر کار، جدایی و حسرت است. کسی که عاشق است، هنگام جدایی از محبوب غصهدار میشود.جلسه بیست و ششم ( ۴ شهریورماه ۱۳۹۰)مناجات/ خوش بحال آنکه تقدیرش گدایی شماست مناجات با صدای حاج محمدرضا طاهریصوتپوستر رمضانی اعمال شب هاى ماه رمضان دعاهای هنگام افطار: ـ اللهم لك صمت و على رزقك افطرت و علیك توكلت ـ بسم الله; اللهم لك صمنا و على رزقك افطرنا, فتقبل منا انك السمیع العلیم. ـ دعای هنگام لقمه اول: بسم الله الرحمن الرحیم; یا واسع المغفرة اغفر لى ـ خواندن سوره قدر زمان افطار ـ خواندن هزار مرتبه سوره قدر در هر شب از ماه مبارک رمضان ـ خواندن صد مرتبه حم دخان ـ خواندن دعاى افتتاح ـ خواندن هزار ركعت نماز در سرتاسر این ماه اعمال سحرهای ماه رمضان خواندن سوره قدر در وقت سحرها خواندن دعای سحر خواندن دعای ابو حمزه ثمالی |  |
↧
حسرت دنیا طلبان و آسایش کفاف طلبان در هنگام مرگ در بیان آیت الله مجتبی تهرانی
↧