| به گزارش جهان، وبلاگ "سلام به خدا" نوشت: روزی حضرت سليمان با لشكريانش در حال حرکت بودند، که به وادى نَمْل (يك بيابان وسيع كه سرشار از مورچگان بود) رسيدند، يك مورچه ماده گفت: اى جماعت مورچگان! شما در مسكنهاى خود و خانه هاى خود برويد! براى آنكه سليمان و لشكريانش شما را پايمال میكنند! و آنان شعور ندارند.»( نمل/۱۸) حيوانات داراى شعور و ادراك و فهم هستند و همين شعور و فهم ايجاب ميكند كه داراى حشر و معاد باشند؛ هر چند ما به آنها به ديده حقارت مینگريم، ولى چنين نيست. آنها هم مانند انسان عالمى دارند، مبدأى، و منتهائى، و سيرى و مسيرى، و هدف و مقصودى، و شعور و ادراكى؛ (معادشناسی،ج۹،ص۴۸) داستانی که در بالا گفته شد و همچنین داستانهایی مثل داستان هدهد و حضرت سلیمان که هدهد از ملکه سبأ به حضرت سلیمان خبر داد.(نمل/۲۰-۲۲) تأیید کننده شعور حیوانات است. همچنین در قرآن کریم بیان شده است که: همه موجودات، تسبيح گوى خدايند ولى شما (انسانها) نمی‌فهميد (اسراء/۴۴). حتی میبینیم که اسلام ذبح حيوان را در برابر چشم حيوان ديگر، نهى كرده است كه اين نشانه ى شعور حيوان نسبت به ذبح و كشتن است.( تفسير نور(۱۰جلدى)، ج۲، ص: ۴۵۰) خداوند متعال درباره حشر حيوانات فرموده است:(وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَت: و در آن زمانى كه حيوانات وحشى محشور میشوند. تکویر/۵ )و نيز فرموده است: (وَ الطَّيْرَ مَحْشُورَةً كُلٌّ لَهُ و أَوَّابٌ: و مرغان را هم مسخّر و رام او نموديم در حالى كه (از هر سو نزد او) جمع شده و گرد آمده بودند، هر يك از كوهها و مرغان (هنگام تسبيح گفتن) رجوع كننده به داوود بودند (هر گاه داوود لب به تسبيح ميگشود آنها نيز تسبيح ميگفتند (ص/۱۹) (معاد شناسی،ج۶،ص۲۲۵). روايات نيز درباره حشر مخلوقات و موجوداتى به غیر از انسان، كه خداوند در آسمانها و زمين و ما بين آن دو آفريده است بسيار است؛ مثل رواياتى كه دلالت دارد بر آنكه سگ اصحاب كهف و شتر حضرت صالح در بهشت هستند، و آنكه وُحوش و سگها در جهنّم داخل ميشوند و مجرمان را با دندان پاره ميكنند، و اينكه شترى كه بر روى آن سه بار و يا هفت بار سفر حج كنند از شتران بهشت است و درباره قصاص حیوانی که به ناحق شاخ به حیوان دیگر زده است.(برگرفته از کتاب معاد شناسی و تفسیر نورالثقلین) دقت در آنچه گذشت انسان را مطمئن میكند به اينكه حيوانات نيز مانند آدميان تا اندازه اى از موهبت اختيار بهره دارند، البته نه به آن قوت و شدتى كه در انسانها هست. (ترجمه تفسير الميزان، ج۷، ص: ۱۱۵). پس حشر حيوانات شبيه حشر انسان است، و آنها هم مبعوث میشوند، و اعمالشان حاضر گشته و بر طبق آن پاداش و يا كيفر میبينند. زيرا حشر به معناى جمع كردن افراد و آنها را از جاى كندن و به سوى كارى بسيج دادن است.( ترجمه تفسير الميزان، ج۷، ص: ۱۰۸) و چون در سوره انعام بیان شده است(انعام/۳۸) كه: حشر حيوانات به سوى خداوندشان نتيجه و حاصل این است كه امّتهائى همچون انسان هستند، پس نتیجه مطلب اين شد كه حيواناتِ زمينى امّتهائى همچون بشرند، و درباره آنان همان بازگشتی كه براى انسان و اجتماع او در نزد پروردگارش هست خواهد بود.(زیرا که این حیوانات هم از امتهایی تشکیل شده اند که آنها را از غیرشان جدا میکند تا لغو و باطل و بیهوده و عبث نباشند)(برگرفته از کتاب معادشناسی،حسینی طهرانی، ج۹،ص۳۳). |
↧
آیا حیوانات هم حشر دارند و بازخواست میشوند؟
↧