| به گزارش جهان، وبلاگ "پیروان موعود" نوشت: اپیزود اول: حُرّ بن یَزید بن ناجیه تَمیمی یربوعی ریاحی حُرّ بن یَزید بن ناجیه تَمیمی یربوعی ریاحی، از یاران امام حسین(ع)، شهدای کربلا، و از بزرگان و رؤسایکوفه بود. حُرّ مردی شریف در میان قوم خود بود و از کسانی به شمار می رفت که هم عصر جاهلیت و هم دوران اسلام را درک کرده بود. حر فرمانده بخشى از سپاه عبیداللّه بن زیاد در واقعه كربلا بود، كه به سبب ندامت از اقدام خود و پیوستن به امام حسین (ع)، نزد شیعیان حرمتى خاص دارد. حُر از خاندان معروف عراق و از رؤسای قبایل کوفیان بود.به درخواست ابن زیاد، برای مبارزه با حسین فراخوانده شد.او به سرکردگی هزار سوار برگزیده گشت. گفته‌اند وقتی از دارالاماره کوفه، با ماموریت بستن راه بر حسین بیرون آمد، ندایی شنید که: «ای حر!مژده باد تو را بهشت.....» در منزل «قصر بنی مقاتل» یا «شراف»، راه را بر حسین بست و مانع از حرکت او به سوی کوفه شد. کاروان حسین را همراهی کرد تا به کربلا رسیدند و حسین در آنجا فرود آمد. حر وقتی فهمید کار جنگ با حسین بن علی جدی است، صبح عاشورا به بهانه آب دادن اسب خویش، از اردوگاه عمر سعد جدا شد و به کاروان حسین پیوست. توبه کنان کنار خیمه‌های حسین آمد و اظهار پشیمانی کرد، سپس اذن میدان طلبید. حُر با اذن امام حسین به میدان رفت و در خطابهای مؤثر، سپاه کوفه را به خاطر جنگیدن با حسین توبیخ کرد. چیزی نمانده بود که سخنان او، گروهی از سربازان عمر سعد را تحت تاثیر قرار داده از جنگ با حسین منصرف سازد، که سپاه عمر سعد، او را هدف تیرها قرار داد. نزد حسین بازگشت و پس از لحظاتی دوباره به میدان رفت و با رجزخوانی، به مبارزه پرداخت و کشته شد. رجز او چنین بود: انی انا الحر و ماوی الضیف اضرب فی اعناقکم بالسیفعن خیر من حل بارض الخیف اضربکم و لا اری من حیفکه حاکی از شجاعت او در شمشیر زنی در دفاع از حسین و حق دانستن این راه بود. امام حسین (ع)بر بالین حُر رفت و به او گفت: توهمانگونه که مادرت نامت را «حُر» گذاشته‌است، حُر و آزاده‌ای، آزاد در دنیا و سعادتمنددر آخرت! «انت الحر کما سمتک امک، و انت الحر فی الدنیا و انت الحر فی الآخرة» و دست بر چهره‌اش کشید.حسین با دستمالی سر حُر را بست. پس از عاشورا بنی‌تمیم او را در فاصله یک مایلی از حسین دفن کردند، همانجا که قبر کنونی اوست، بیرون کربلا در جایی که در قدیم به آن «نواویس» می‌گفته‌اند. اپیزود دوم : مهدی موعود (ع) حُر ندارد...... در زمان ما و دوران ولایت و امامت امام مهدی (عج) که آخرین حجت خداوند بر روی زمین است ، کسی با سرگذشت حُر بن ریاحی نخواهیم داشت. زیرا که در زمان غیبت امام عصر (ع) یا افراد به وجود نازنین ایشان قبل از ظهور و قیام ایشان ایمان خواهند داشت و یا منکر خواهند شد. بنابراین طبق آیات و روایات موجود و مستند توبه تا قبل از شنیدن ندای « هل من ناصر.....» ایشان معنی دارد و بعد از اینکه ایشان قیام خود را آغاز کردند برگشتن باور جماعت بی باور فایده ای نخواهد داشت. امام صادق(ع) دربارهِ گفتهِ خداوند عزّوجلّ: «روزي که بعضي از آيات پروردگارت تحقق پذيرد، ايمان افرادي که قبلاً ايمان نياورده‌اند ، سودي به حالشان نخواهد داشت.» فرمود: آيات همان امامان(ع) هستند و آيه‌اي که انتظار او مي‌رود امام قائم(ع) است؛ در آن روز ايمان کساني که قبل از قيام حضرت با شمشير، بوده است. سودي نخواهد داشت گرچه به امامان پيشين يعني پدران حضرت(ع) ايمان داشته باشد. (.كمال الدين و تمام النعمة ج1 ص 18 ) به یکی از آیات روشن قرآن کریم از زبان خداوند رجوع می کنیم : سوره انعام آیه 158 آيا جز اين انتظار دارند که فرشتگان (مرگ) به سراغشان آيند يا خداوند (خودش) به سوي آن‌ها بيايد يا بعضي از آيات پروردگارت (و نشانه‌هاي رستاخيز) بيايد؟ امّا آن روز که بعضي از آيات پروردگارت تحقّق پذيرد، ايمان آوردن افرادي که قبلاً ايمان نياوردند يا در ايمانشان عمل نيکي انجام نداده‌اند، سودي به حالشان نخواهد داشت. بگو (اکنون که شما چنين انتظارات نادرستي داريد) انتظار بکشيد ما هم انتظار (کيفر شما را) مي‌کشيم. بنابراین مراقب ایمان و اعتقاد خود باشیم ، به ما شیعیان کنونی عصر غیبت فرصتی داده نخواهد شد که مانند حُر توبه کرده و گناهان خود را بعد از امام خود جبران کنیم. به هوش باشیم .....یوسف زهرا (عج) بیهوش نمی خواهد..... |
↧
امام مهدی (عج) حُر ندارد....
↧