سرویس فرهنگی جهان نیوز_ همزمان با آغاز محرم حسینی، حجت الاسلام سید مصطفی میرلوحی سلسله مباحثی در خصوص قیام اباعبدالله حسین (ع) آغاز کردند که متن کامل سخنرانی ایشان در شب اول محرم با موضوع محرم اباعبدالله ماه اشک است ماه زاری وناله برای سیدالشهد؛ به این شرح است. قال الرضا علیه السلام: کان ابی اذا دخل شهر المحرم لا یری ضاحکا و کانت الکابة تغلب علیه حتی یمضی منه عشرة ایام، فاذا کان الیوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته و حزنه و بکائه... امام رضا علیه السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد و غم و افسردگی بر او غلبه می یافت تا آن که ده روز از محرم می گذشت، روز دهم محرم که می شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود .امالی صدوق، ص۱۱۱ امام خمینی (ره): گریه کردن بر عزای امام حسین ، زنده نگه داشتن نهضت ، و زنده نگه داشتن همین معنا که یک جمعیت کمی در مقابل یک امپراطوری بزرگ ایستاد ، دستور است. بهرحال آنچه که در این ایام اولویت دارد بالابردن پرچم حضرت اباعبدالله است. هر جا هر خبری هست باید نقطه ی اتکا و محوری اش حداقل در این ایام این باشد که چگونه بتوانیم درست به عزاداری برسیم. اداره ها، صداوسیما، مدارس، مساجد، کانونها، ورزشکاران، هنرمندان و... همه و همه باید در این ایام طوری برنامه ریزی کنند که سهمی جدی در این برنامه ها داشته باشند.یک رسم نسبتا خوبی در این شبکه های اجتماعی و هیاتی ها در این چندساله ی اخیر اتفاق افتاده که از ماه قبل روز شمار گذاشتند برای محرم. باید دلواپس شروع محرم بود به این معنا که من در بالابردن این پرچم چه سهمی دارم. حالا اگر کسی پولدار است قطعا اگر در این مسیر کمک نکند بداند که جای دیگری از دماغش در می آورند. اصلا انسان پول دارد فقط برای اباعبدالله باید خرج کند. اگر کسی هنری دارد یک کار هنری. دست به قلم است.هیچ کاری هم نمی تواند بکند اقلش این است که در این مراسم ها فعالانه حاضر شوند. واقعا از پدرومادرها می خواهم خودشان با بچه ها همراهی کنند برای هیآت.آنها را در این مسیر تشویق کنند که ده شب در دامن اباعبدالله باشند.تکالیف و برنامه هایشان را تنظیم کنند تا اینها با فراغ بال بیایند. عزیزان دشمن فهمیده است که اگر آبی از ما گرم می شود و اگر اثری از اسلام بناست بماند از همین روضه هاست.هر گاه نزدیک محرم می شویم تبلیغاتشان علیه گریه و عزا شدیدتر می شود.البته در طول سال هرجور هربهانه ای پیدا کنند می زنند. فقط منتظرند فلان مداح یک اشتباه کند یا یک آتویی ازش بگیرند. ببینید چجور در این شبکه های اجتماعی، تلویزیونی و مطبوعاتی خودشان همگی یک صدا فعال می شوند. از بازتاب گسترده ی خبر گرفته، اضافه کردن دروغها، درست کردن جکها، کاریکاتور درست کردن ها و... البته باید جامعه حسینی ما از همه بیشتر دقت کند و مراقب باشد اما همینکه اینقدر دشمنان ما حساس به این نکته هستند یعنی باید این جبهه را روز به روز تقویت کرد. بخش دوم: ورود به بحث اما بتوفیق الهی ما نیز توانستیم یک بیرقی را در این مسجد نورانی و مقدس برافراشته کنیم و ان شاء الله بناداریم یک مبحث بسیار کلیدی که شامل و جامع پیچیدگی های ذهنی امروز جامعه است را بیان کنیم. بناداریم یک بحث سلسله وار و مرتب را تقدیم کنیم. موضوعی که انتخاب شده است: عاشورا الگویی برای غلبه ی اسلام است. ما پارسال در همین مجلس شریف در مورد اینکه جهان معاصر ما در آستانه ظهور قراردارد صحبت کردیم. عرض ما در این چند جلسه بر این مبناست که اگر بخواهد در این عالم حکومت اسلام غلبه پیدا کند راهش توجه به اهداف کربلا و حادثه عاشوراست. از خود قیامهای پس از کربلا و پشیمانی و تزلزل حکومت بنی امیه که حکومت قدرتمندی و با حادثه و افشاگریهای کربلائیون ترک عظیمی در دستگاهشان افتاد بگیرید تا آن وقتی که ان شاء الله حضرت بقیه الله ظهور کنند چه عباراتی را حضرت می فرمایند: إذا ظهر القائم (عج) قام بين الركن و المقام و ينادي بنداءات خمسة: الأول:ألا يا أهل العالم أنا الإمام القائم، الثاني: ألا يا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم، الثالث: ألا يا أهل العالم إن جدّي الحسين قتلوه عطشان، الرابع: ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين عليه السّلام طرحوه عريانا، الخامس: ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين عليه السّلام سحقوه عدوانا.(الزام الناصب/۲ / ۲۳۳) برادران و عزاداران حسینی! من واقعا یک سوال دارم.شما تصور بفرمایید الان بیش از ۱۱۰۰ سال از غیبت کبرا گذشته است، تمامی آزادی خواهان حقیقی جهان و نه تنها شیعه همه و همه در طول این همه سال منتظر یک اتفاق هستند هیچ اتفاقی اینقدر منتظر نداشته است. منتظر منجی آخر الزمان . طبیعتا او مهمترین سخنان خودش را که میلیاردها شنونده دارد می گوید. دو جمله اول حضرت اسامی خودشان را می گویند و سپس به یادآوری حادثه عاشورا می پردازند. چه سری در این مطلب است؟ آیا یادآوری امام حسین (ع) به معنای صرفا یک روضه خوانی است؟آیا برای جریحه دار کردن احساسات و استفاده از پروپاگاندای تبلیغاتی است؟ آیا اینها جعلیات شیعیان افراطی در احادیث است؟ آیا اتفاقا امام زمان که هر صبح و شام برای جد غریبشان خون گریه می کنند، یک لحظه دلشان روانه ی کربلا شده و خواستند یادی از جد مرحومشان داشته باشند؟! واقعا این توجیهات برای این اولین جملات امام زمان می تواند صحیح باشد؟ هیچ یک از این پاسخها صحیح نیست! باید گفت این جملات ارائه یک الگو و طرح قیام آخر است. شاید بتوان اینگونه گفت که حضرت بقیه الله، بهتر از همه ما می دانند عمق راهبردی اباعبدالله در سرتاسر این عالم از همه چیز بیشتر است.زبان مشترکی که اسلام با تمام جهانیان دارد و حتی کسانی که عربی هم نمی دانند با شنیدن کلمه حسین (ع) دلشان به لرزه می افتد . این خاصیت کلمه حسین است.(قضیه توبه حضرت آدم و عبارت قدیم الاحسان) و این عبارات در ابتدای یک قیام است. یعنی طرح و چهارچوب ما برای حکومت سراسری اسلام و برای غلبه ی اسلام الگویی بر گرفته از کربلاست. بله راز روضه های کربلا ایجاد یک قیام در سراسر مملکت وجود خویشتن است.روضه ای که در آن حرکت آفرینی نباشد -به تعبیر حاج آقای پناهیان - ابن زیاد هم در آنجا سینه می زند. در این چند روز ما می خواهیم بگوییم اگر غلبه ی اسلام با قیام جهانی امام زمان است، که فرمود :هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون، قرطبی دانشمند اهل تسنن ودیگر بزرگان این مذهب این آیه را به امام زمان مهدی فاطمه تعبیر می کند(تفسیر قرطبی, ج۸, ص۱۲۱ و ج۱۱ ص ۴۸؛ تفسیر فخر رازی، ج۱۶، ص۴۰؛ نور الابصار فی مناقب ال بیت النبی المختار، مؤمن بن حسن مؤمن شبلبنحی، دارالحیل بیروت، ۱۴۰۹ق، ص۲۲۸؛ البیان فی اخبار صاحب الزمان، الحافظ ابی عبد الله محمد بن یوسف الکنجی الشافعی، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۷ق, باب ۲۵, ص۱۵۶.) اگر اینگونه است الگویش حضرت اباعبدالله است. فراموش نکنیم نهضت ما و انقلاب ما جرقه هایش در همین ایام بود و پالایش انقلاب هم به مدد اباعبدالله که راه غلبه ی اسلام را هموارتر کرد در همین چندسال گذشته در فتنه ۸۸ همین الگو و مدد بود.