| به گزارش جهان به نقل از تسنیم، محمود گبرلو در آستانه هفته دفاع مقدس و دربرنامه هفت وِیژه سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت با طرح سوالاتی به بررسی وضعیت سینمای دفاع مقدس پرداخت و اذعان داشت: چرا در سال‌هایی که همه به ساخت فیلم‌هایی با موضوع مقاومت و دفاع مقدسی همت دارند کمتر می‌شود فیلم‌های ماندگاری را در این سینما سراغ گرفت؟ چرا افرادی که همواره به تولید تعداد کم فیلم در سینمای ایران نقد دارند و از بی‌توجهی و بی‌مهری مسئولان وقت سخن می‌گویند، نمی‌توانند برای طراحی افق‌های کیفی مطلوب در این سینما راه کارهای مناسب ارائه دهند؟ آیا در همه این سال‌ها جز تعداد انگشت شمار فیلم جذاب و تاثیرگذار و جریان ساز به فیلم مطلوبی که می‌تواند مخاطب داخلی را درگیر کند برخورد کردیم. آیا ما که مدعی هستیم که فیلم‌های دفاع مقدس باید بتوانند در جهان تاثیرگذار باشند، به این آرمان جامه عمل بپوشاندیم؟وی ادامه داد: برگزاری جشنواره بین المللی فیلم مقاومت که در آستانه افتتاح دور جدید آن هستیم بهترین فرصت است برای بحث برسر این موضوع که چه موانعی بر سر راه ارتقای کیفی آثار سینمای مقاومت و دفاع مقدس وجود دارد و کدام راهکارما را سریع‌تر به اهداف استراتژیک می‌رساند. باید همه اهل تعامل و گفتگو باشیمو همدیگر را قبول داشته باشم.در بخش دیگری از برنامه هفت پس از صحبت‌های محمود گبرلو، گزارشی در معرفی جشنواره سینمای مقاومت و بخش‌های مختلف آن، نحوه برگزاری، زمان و مهمان‌های آن نمایش داده شد.اما دویست و بیست و ششمین برنامه هفت وِیژه جشنواره مقاومت در بخش آغازین میزبان ابوالقاسم طالبی، کارگردان سینمای ایران بود.ابوالقاسم طالبی از سینماگران نسل انقلاب است که در طی ۲۰ سال فعالیت سینمایی نه فیلم سینمایی و تلویزیونی را در کارنامه کاری خود دارد.طالبی در ابتدای صحبت‌های خود از نخستین کار‌ها و نحوه ورود خود به عرصه تصویر گفت و بیان کرد: در ابتدا فیلمساز بودم و که با سلطان جهان بخش در تئاترهم کار می‌کردم که از اعضای انجمن سینماگران جوان نیز بودم و مدتی نیز با لاریجانی درعالم فرهنگ همکاری می‌کردیم و پس از آن در شورای نظارت فعالیت داشتم.وی به عنوان یک فیلمساز سیاسی در خصوص ویژگی‌های یک فیلمساز سیاسی اظهار کرد: برمدار سیاست بودن در واقع شناخت مکائد دشمن است و تدبیر امور را سیاست گویند. در واقع فیلمساز سیاسی باید متوجه باشد که در پشت صحنه یک ماجرا چه چیزهایی در حال اتفاق است و آن را نشان دهد. البته مردم سیاست را و حتی برخی پشت صحنه‌های آن را خوب می‌شناسند.کارگردان فیلم دست‌های خالی افزود: بر این اعتقادم که همه فیلم‌ها به نوعی سیاسی است و کسانی که از سینمای ایدئولوژیک صحبت می‌کنند که آن را به نوعی به سینمای کمونیست متصل می‌کنند که اظهار می‌دارند باید از آن رهایی یافت و به سراغ سینمای آمریکا و لیبرالیسم رفت نیز باید متوجه این موضوع باشند. در واقع سیاست تعیین می‌کند که چگونه فیلم بسازیم. همان گونه که جمله هنر برای هنر نیز خود سیاسی است چرا که نشات گرفته و تحت تاثیر موقعیت زمانی و مکانی و اینکه چه کسی حاکمیت داشته است گفته شده است.وی ادامه داد: کسانی که می گویند، سیاسی نیستند نیز به نوعی در حال در رفتن از زیر بار مسئولیت هستند. اینکه آدم‌ها همواره می‌خواهند خود را غیر از آنچه که هستند نشان دهند و در نظر گرفتن اقتضاعات زمانی و مکانی نیز در این میان خود یک نوع سیاست است. انسان مومن و متعهد دارای اعتقاد وقتی که در عرصه‌های مختلف به خاطر اعتقادش معرفی می‌شود باید به خاطر همان اعتقادش بایستد و دفاع کند.طالبی اذعان داشت: اگر سیاست، سیاست مومنانه باشد خود راآنچه که هست نشان می‌دهد اما وقتی که دوگانگی ایجاد می‌کند، نفاق در فرد و جامعه رشد می‌کند و این گونه می‌شود که آدم‌ها دو چهره پیدا می‌کنند.کارگردان فیلم قلاده‌های طلا در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: در رابطه با فیلمسازی، دو نوع فیلمساز انقلابی و ضد انقلابی داریم. که فیلمساز انقلاب بچه انقلاب است اما انتقاد نیز دارد و برای همین فیلم می‌سازد و براساس سیاست داخل نظام نقد می‌کند، نقدی برای اصلاح نه برای تخریب و برای شاد کردن دشمن. تا بدین گونه مردم و سیاسیون چالش را متوجه شوند.اما دومین بخش گفتگویی برنامه به علیرضا عاقل‌زاده؛ مدیر امور استان‌های جشنواره مقاومت اختصاص داشت.عاقل‌زاده در این بخش از گفتگو در خصوص برنامه‌های سیزدهمین جشنواره مقاومت در استان‌های دیگر گفت: این روز‌ها در ستاد جشنواره نماد شب‌های عملیات است. چرا که نزدیک به شش ماه برنامه ریزی و فعالیت سخت و شبانه روزی داشتیم که نسبت به دوره گذشته چند گام بلند و تاثیر گذار برداریم.وی ادامه داد: در تصمیمی که گرفته شد قرار بر این بود که جشنواره را به میان مردم ببریم که بنا به شرایط مکانی و زمانی در دوره‌های قبل امکانش نبود اما در این جشنواره نیز این تصمیم گرفته شد که با حضور در استان‌های مختلف این تصمیم عملی شود. که البته با این کار ما می‌توانستیم مخاطب سازی نیز کنیم. در این دوره با صرف دو سال برای برگزاری چنین جشنواره‌ای گمان نمی‌کردیم چنین استقبالی صورت گیرد آنگونه که ۲۷۵۰ نقطه در ۳۱ استان و ۴۰۰ شهر در مجامع عمومی و خصوصی از جمله دانشگاه‌ها و حوزه علمیه قم برای اکران فیلم‌های جشنواره شکل گرفته است.عاقل‌زاده در خصوص متولی جشنواره در شهرستان‌ها اظهار کرد: به خاطر گستردگی این جشنواره در استان‌ها و شهر‌ها به سمت سازمان‌هایی رفتیم که خیلی توانستند کمک کنند. سه سازمان در این میان وجود دارند؛ سازمان بسیج هنرمندان که ۳۵۰ کانون در سراسر کشور را پوشش می‌دهد، سازمان بسیج دانشجویی که در ۵۰۰ واحد آموزشی و دانشگاهی این جشنواره را اجرا خواهد کرد و ۶۰۰ حوزه علمیه که آن‌ها نیز می‌خواهند این جشنواره و اکران آن را به اجرا در آورند.مدیراموراستان‌های جشنواره مقاومت در پایان گفته‌های خود بیان کرد: تنوعی که در این دوره از جشنواره وجود دارد بی‌نظیر است و به فراخور مخاطبین انواع نمایش‌ها را داریم و در جشنواره امسال بخشی به نام جلوه‌گاه نور وجود دارد که البته در جشنواره دوره قبل وجود داشت اما دراین دوره به گونه‌ای است که به فیلمسازان بسیجی اختصاص دارد که پیش از این گمان می‌کردند فیلم‌هایشان نمی‌تواند دیده شود اما آثار امسال نشان می‌دهد که با سایر آثار در بخش‌های دیگر می‌توانند رقابت تنگاتنگی داشته باشند.اما بخش پایانی برنامه هفت ویژه جشنواره مقاومت به میزگردی با موضوع موانع رسیدن به کیفیت در سینمای دفاع مقدس با حضور رضا درستکار؛ منتقد و حبیب الله کاسه ساز؛ تهیه کننده اختصاص داشت.در این میزگرد رضا درستکار در بیان دیدگاه خود گفت: وضعیت سینمای جنگ و دفاع مقدس وضعیتی منفک از سینمای کلی ایران نیست. چون سینمای ایران در یک وضعیت آشکارگری به سر برده است. بدین معنا که حقیقت گفته نمی‌شود و از اتمسفر رازدارگی تبعیت می‌کند.وی ادامه داد: ژانر سینمای دفاع مقدس مهم‌ترین ژانر سینمای ایران است که بیشترین مشکلات هم محورهمین است و نگرانی بزرگ‌ترین مشکل موجود است و وضعیت موجود را به هم می‌زند. چرا که‌گاه مشکلات و نگرانی‌هایی را که داریم با صدای بلند و فریاد مطرح می‌شود که آن‌ها می‌خواهند روند طبیعی را بر هم زنند. در حالی که کشور ایران در حال حاضر به تدریج به سمت توسعه فرهنگی حرکت می‌کند و موقعیت جهانی آن نیز بهبود پیدا کرده است.حبیب الله کاسه ساز از دیگر مهمانان میزگرد برنامه هفت بود که در ادامه صحبت‌های درستکاراظهار کرد: سینمای دفاع مقدس همچون خود دفاع مقدس مظلوم واقع شده است. در واقع سینمای دفاع مقدس سینمای ملی ما است و هر چقدر به صورت درست بدان بپردازیم به سینمای ملی خود پرداخته‌ایم. ما هشت سال دفاع کردیم اما حق مطلب دراین سال‌ها گفته نمی‌شود.وی گفت:گاه گفته می‌شود که این نوع سینما مخاطب ندارد اما باید گفت که اساسا مشکل اصلی سینمای ایران مخاطب است و ما از بخش خصوصی انتظار نداریم که فیلم‌های دفاع مقدس پرهزینه بسازد چرا که این نوع سیاست، به بی‌راهه رفتن است. چرا که ساخت فیلم‌های دفاع مقدس بدون حمایت دولت امکان پذیر نیست مگر در موارد خاص چون اخراجی‌های یک و دو که شرایط آن به گونه‌ای بود که هزینه خود را بر می‌گرداند.درستکار در ادامه صحبت‌های کاسه ساز بیان کرد: دولت در حوزه دفاع مقدس وقتی ورود و دخالت می‌کند و زمانی این نوع دخالت ارزشمند است که فیلمنامه، قصه و کارگردان خوب وارد شود در غیر این صورت نیز دولت همکاری نمی‌کند. اما آنچه که باعث وضعیت سینمای دفاع مقدس شد خود سینمای دفاع مقدس بود؛ سینمایی بدون جذابیت که به روز نیز نشد.وی افزود: تعبیر نادرستی وجود دارد که سینمای دفاع مقدس مطابق با جنگ و دفاع مقدس است که البته تعبیر غلطی است و مانع از آن می‌شود که این نوع سینما نقد شود. |  |
↧
طالبی: موضوع 'هنر برای هنر'، خودش سیاسی است
↧