| گروه فرهنگی جهان نیوز - رضا نیکخواه: سینما و تلویزیون از مهمترین ابزارهایی هستند که می‌توانند در توسعه فضای معنوی ماه رمضان موثر باشند. شاید بیراه نباشد که بگوییم تاثیر سینما و تلویزیون بخصوص در نسل جوان بیشتر از یک خطابه یا سخنرانی کسالت آور است که گاها نتیجه عکس در بر خواهد داشت. معمولا نهادهای فرهنگی در ایام رمضان می کوشند تا با شیوه های مختلف و به مدد فضای معنوی حاکم، اصول اخلاقی و انسانی دین مبین اسلام را بیان کنند. فرصتی که تلویزیون به فراخور گستردگی مخاطب بیشتر از آن استفاده کرده(البته بدون در نظر گرفتن کیفیت یا موفقیت در این اهداف) و با ساخت سریال‌های رمضانی و معنوی آنهم در قالب‌های مختلف از طنز گرفته تا فضای برزخ! سعی در ارائه الگوهای دینی مخاطب پسند دارد. مروری بر تولیدات سال‌های گذشته سیما حکایت از آن دارد که برخی سریال‌های رمضانی با اقبال مواجه شدند و برخی بر لبه تیغ منتقدان قرار گرفتند؛ منتقدانی که طیف گسترده‌ای را شامل می‌شدند، از روحانیت گرفته تا متخصصان تولید فیلم و سریال و یا منتقدین همیشگی سیما و سینما. اما پرداختن به سریال‌های تلویزیونی با توجه به اینکه در آغاز راه‌اند هدف این بحث نیست و مجالی دیگر می‌طلبد. روی سخن با سینمایی است که در طول سال بودجه بیت‌المال را می‌بلعد و حاضر نیست، متناسب با این ایام اثر تولید کند...تاسف آور است که در طول سال و به زعم آمار، بیش از ۱۰۰ فیلم تولید و میلیاردها تومان بودجه را هزینه کنیم و دست خالی به استقبال رمضان رویم و آنگاه به این فکر بیفتیم که فیلمهای قدیمی و یا فیلمهایی که مخاطب ندارند! را برای این ایام اکران کنیم. ضمن اینکه آموزه‌های اخلاقی قاعدتا در ایام روحانی و معنوی اثرگذارتر است و این مسئله‌ای است که قطعا اهالی فرهنگ به آن اذعان دارند. حال جای سئوال است که اگر ما در سینمای‌مان ادعای هدف گذاری و پیام رسانی داریم، پس رمضان، ماه پر برکت خداوند در کدام دغدغه مسئولان و سینماگران قرار دارد؟! از سویی تجربه نشان داده که فیلمهای مناسبتی در میان مخاطبان سینمای ایران جایگاه وبژه‌ای دارد، از این‌رو افزایش تولید این آثار می‌تواند تاثیر مثبتی بر جریان سینمای ایران داشته باشد و حتی سبب رشد این عرصه شود. البته متاسفانه تعداد آثار مناسبتی که در سینمای ایران ساخته شده است بسیار کم و شاخص‌ترین اثر مناسبتی که در این حوزه تولید شده، فیلم سینمایی "روز واقعه"ساخته شهرام اسدی است که در ایام محرم به نمایش درآمد و با اقبال مردم هم مواجه شد؛ الگویی که درباره رمضان تکرار نشد تا سینمای رمضان به جایگاهی برای فیلمهای خاطره انگیز بدل شود تا فیلمهای معنوی! هر چند سینمای مناسبتی در ایران یا با اقبال سینماگران مواجه نمی شوند و یا اگر استقبال شد فضای رانت و انحصار شکل می گیرد که باز هم این مدل سینما را از هدف اصلی خود دور می کند و منجر می شود به سینمای حیف و میل بیت المال تا سینمای تاثیرگذار. بنابراین به نظر می رسد مسئولان سینمایی از همین الان دست به کار شوند و سینما در رمضان سال ۹۴ را به فیلمهای معنوی (البته نه فیلمهای جا مانده از اکران یا بدون مخاطب) اختصاص دهند و آثاری متناسب با این ماه تولید کنند که قطعا برای سینمای ایران برکات خواهد داشت. |  |
↧
دست‌های خالی سینما در ماه میهمانی خدا / سهم رمضان در بودجه‌های میلیاردی سینما
↧