| به گزارش جهان به نقل از روابط عمومی مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر، غزل «مهتاب» سروده امام موسی صدر در سال ۱۳۴۴ است که آن را به همسرش بانو پروین خلیلی تقدیم کرده است.این غزل که در دفتر آیت الله سید مرتضی مستجابی با این توضیح ذکر شده است که «غزل در بحر خفیف و دارای توشیح متناسب در دو مصرع، از: موسی صدر» از این قرار است:پرده‌ای از پرند س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍یم اندود ماه بر دوش شام گستردهروشن و دلکش و خیال‌انگیز وز نسیم شبانه افسردهو اندر اعماق آشیانه خویش سر خود مرغ حق فرو بردهیاد بیداری و تلاش و سخن از خیال زمانه بسپردهنیمی از شام هجر بگذشته صحبت غم به جانم آوردهخواب بگریخته زدیده من دامن از اشک چشم پر کردهلیک با رنج جانگداز فراق روح باز از غمش نیازردهیاد مهر حیات‌بخش «مه»م زنده می‌دارد این تن مردهلاله حاوی او چراغ شب است نور بر شام هجر بسپردهیا رب از جور دهر برهانش تا که برهاند این سرا پردهاین شعر با دست خط امام موسی صدر نزد آیت الله سید مرتضی مستجابی محفوظ است که ایشان آن را در اختیار مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر قرار داده است. غزل امام موسی صدر برای بانو پرویننکته جالب و شیرین در این غزل این است که حروف اول مصرع‌های اول این غزل نام «پروین خلیلی» و حروف اول مصرع‌های دوم این غزل نام «موسی صدر» را می‌سازند. |
↧
شعرعاشقانه امام‌موسی‌صدر برای همسرش
↧